Το υπερηχογράφημα ανάπτυξης και Doppler διενεργείται από τις 24 εβδομάδες μέχρι και το τέλος της κύησης, συνήθως ανάμεσα στις 28 με 32 εβδομάδες. Με τη βοήθεια συγκεκριμένων μετρήσεων της κεφαλής, της κοιλιάς και των μακρών οστών του εμβρύου μπορούμε να αξιολογήσουμε την ανάπτυξη του και να προσδιορίσουμε το βάρος του. Για κάθε μέτρηση που κάνουμε υπάρχει ένα φυσιολογικό εύρος ανάλογα με την εβδομάδα κύησης. Με τη βοήθεια διαγραμμάτων και την γραφική αναπαράσταση των μετρήσεων μπορούμε να ελέγξουμε αν η μετρήσεις μας βρίσκονται ενός φυσιολογικών ορίων ενώ αν έχουμε μετρήσεις από προηγούμενη εξέταση (π.χ. υπερηχογράφημα β΄ επιπέδου) μπορούμε με τη βοήθεια των διαγραμμάτων να δούμε αν η μεταβολή τους είναι εντός φυσιολογικών οριών.

Με το υπερηχογράφημα ανάπτυξης ελέγχουμε επίσης το βιοφυσικό προφίλ του εμβρύου και εκτιμούμε την κατάσταση του εμβρύου στη ενδομήτρια ζωή του. Υπερηχογραφικά αξιολογούνται οι κινήσεις των άκρων, οι κινήσεις του σώματος και οι αναπνευστικές κινήσεις του εμβρύου, η μεταβολή της καρδιακής του συχνότητας και η ποσότητα του αμνιακού υγρού. Αν ένα έμβρυο υποστηρίζεται κανονικά από τον πλακούντα τότε εμφανίζει όλες αυτές τις λειτουργίες. Μια επιπλέον παράμετρος που αξιολογείται είναι ο βαθμός ωριμότητας του πλακούντα ανάλογα με την υπερηχογραφική του εικόνα.

Με την εξέταση Doppler ελέγχουμε τη ροή του αίματος σε αγγεία του εμβρύου (στην ομφαλική και μέση εγκεφαλική αρτηρία) για να δούμε πως οξυγονώνεται το έμβρυο. Στις περιπτώσεις που οι ροές στα αγγεία αυτά δεν είναι φυσιολογικές χρειάζεται συχνότερος έλεγχος. Στη μητέρα ελέγχουμε τη ροή του αίματος στις μητριαίες αρτηρίες κάνοντας έτσι μια πρόβλεψη για το αν η έγκυος θα εμφανίσει προεκλαμψία (αυξημένη αρτηριακή πίεση και λεύκωμα στα ούρα) ή ανεπάρκεια του πλακούντα και υπολειπόμενη ανάπτυξη του εμβρύου.